fresh flower's rose-તાજુ ગુલાબનું ફુલ

બાળપણની મઝા જ કંઈક જુદી છે અને બાળકો હમેંશા નિર્દોશ દંભ વગરની જીવન જીવતા હોય છે કવિ એસ.એસ.રાહી પોતાના કાવ્યમાં કહે છે :
તાજા ગુલાબનું ફુલ
*************
વહેલી સવારે બગીચામાં
એક યુવાન પ્રેમીને તેની પ્રેમિકાને
આપવા માટે
તાજા ગુલાબનું ફુલ તોડતો
જોઉ છું ત્યારે
હું ચૂપ નથી બેસતો.હું તેને તેમ કરતાં ચોક્કસ રોકું છું
કારણ.......?
એક ગરીબ પિતા
તેની ઝૂંપડીની બહાર
તેનાં કુમળા બાળકોને સોટીથી
મારતો જોંઉ છું ત્યારે
હું તેને તેમ કરતાં ચોક્કસ અટકાવું છું.
કારણ.......?
લાકડીના ટેકે ધીમે ધીમે ચાલતો
એક વુધ્ધ
રસ્તો ક્રોસ કરવાં માટે
આજુબાજુ જુએ છે ત્યારે
હું તેની પાસે પહોંચી જાઉ છું અને
તેને હું મારા જમણા હાથનો ટેકો આપી
રસ્તો ક્રોસ કરાવું છું.
કારણ.......?
સિટી બસ ચિક્કાર ભરેલી છે.
એક બસ સ્ટેંડ પાસે એક યુવતી
તેના સાવ નાના બાળકને લઈને
બસમાં ચઢે છે.
બેસવાની જગ્યા માટે તે આમતેમ
જુએ છે.
ત્યારે હું તેને મારી સીટ ખાલી
કરી આપું છું અને તેને ત્યાં
બેસવા કહું છું.
કારણ.......?
કારણ કે જ્યારે આવું કશુંક બને છે
ત્યારે મારામાં સૂતેલો બાળક સફાળો
જાગી ઊઠે છે...
=કવિ એસ.એસ.રાહી

waiting-પ્રતીક્ષા

થોડોક સમય હમણા બહાર ગયો હતો ડુંગરોમાં રખડવા એટલે કંઈ લખી શકાયું નહી અને આજે જ પ્રીતિસેન ગુપ્તા ની કાવ્યની બુક મારા હાથમાં આવી,પ્રીતિસેન પોતે એક સારી પ્રવાસ વીરાંગના તો છે જ પણ તેમનાં કાવ્યો પણ સારા હોય છે તો આજે તેમનું કાવ્ય "પ્રતીક્ષા" અહીં પ્રસ્તુત કરુ છું
પ્રતીક્ષા
********
ચોકમાં ચણ નાખીને બેસી રહું છું
મારા બોલાવ્યાથી જ
પંખી આવી નથી જતું.
એ આવે છે એની જ મરજીથી.
ફુલો મધુનાં ભારથી લચી પડે તો
શું ?
મન થાશે ત્યારે જ
ફરફરતું
પતંગિયું આવશે.
રસ્તામાંનાં
ખાબોચિયામાં
છબછબિયાં કરવાનું
મન નથી થતું હવે.
ભેજની શેવાળથી
છવાયેલાં કાચ પર
નામ લખી દેવાનું
તોફાન નથી સૂઝતું હવે.
અવરજવર તો રહી.
ને ધૂળિયાં પગલાંયે ઘણા પડયાં,
પણ કોઈનાયે પદક્ષેપથી
શલ્યાનો ઉધ્ધાર નથી થયો હજી.
જાણું છું
જે પંખી ના આવે તેને માટે
ચણ નાખીને બેસી રહેવું,
જે પતંગિયું ભમ્યાં કરે તેને માટે
ફુલોએ સાજ સજવા,
જેનો સ્પર્શ થવાનો નથી
તે સુવર્ણમણિની આશામાં તપોમગ્ન
રહેવું
તે તો છે
અપાત્રને કરેલું દાન.
= કવિયત્રી પ્રીતિસેન ગુપ્તા
*************************************************************************************
જાહેરાત
Public release of well known Gujarati poet
Shree Rajendra Shukla’s
‘Gazal-Samhita’: a set of 5 books
a work of almost 30 years…..
450 Gujarati Gazals….in just Rs 300.

The poet himself has not shown any interest in publishing for last 25 years after his second collection of poems in 1981 (Antar Gaandhaar).

The close friends and die-hard fans of him finally managed everything from publishing to public release of his work on 4th Sep 2005 in Gajjar Hall, Ahmedabad.

Let us contribute (invest) a little towards Gujarati and to appreciate the poet’s 30 years of work by purchasing this set. This is really a good set to gift fellow friends and relatives.

You may obtain this set from:

Gazal Samhita
SaHraday Prakashan
714, Anand Mangal-3
In Opp street to Doctors’ House
Ambavadi, Ahmedabad 380006

Phone: 079-26861764, 26404365
Mobile: 09898421234, 09327022755


Other detail:
http://www.commsp.ee.ic.ac.uk/~pancham/mystuff.html

bhoja bhghat-ભોજા ભગતના ચાબખા

થોડા સમય પહેલા સૌરાષ્ટ્રમાં સાધુઓની કામલીલા કૌભાંડ બહાર આવ્યુ હતુ અને કેવી કેવી પાપલીલા તેઓ આચરે છે કુમળા નાની વયના બાળકો સાથે તે વાંચીને થયુ કે આવા સાધુઓને તો ફાસીએ લટકાવી દેવા જોઈએ અને સૌરાષ્ટ્રની પ્રજાની એક ખાસીયત છે કે કોઈ પણ બાવો હોય અને તે હિન્દી બોલતો હોય તો તેને પગે લાગવા માંડે અને જાણે તે ઈશ્વર હોય તેમ તેની સેવા કરવા માંડે એટલે જ આજે સૌથી વધુ ઢોંગી ધુતારા સાધુ સૌરાષ્ટ્ર્માં જોવા મળે છે
આવુ અત્યારે છે તેવુ જ 200 વર્ષ પહેલા પણ હતુ અને તેથી જ ભોજા ભગતે તેના ચાબખા માં સાધુઓની પોલ ખુલી પાડી હતી.
ભોજા ભગતના ચાબખા
**********************
દુનિયા ભરમાવા ભોળી,ચાલ્યો બાવો ભભૂતિ ચોળી રે ;
દોરા ધાગા તે ચિઠી કરે બાવો,આપે ગુણકારી ગોળી રે.
અનેક જાતના એવા બને છે,કોઈ કણબી કોઈ ગોળી રે ;
નિત્ય નિત્ય દર્શન નિયમ ધરીને,આવે તરિયતણી ટોળી રે ;
માઈ માઈ કહી માન દિયે પણ, હૈયે કામનાની હોળી રે.
ચેલા ચેલીને ભેળા કરી બાવો, ખાય ખીર ખાંડ્ને પોળી રે ;
ભોજા ભગત કહે ભવસાગરમાં, બાવે માર્યા બોળી રે.

ચાબખા-2
જોઈ લ્યો જગતના બાવા, ધર્યા ભેખ ધૂતિને ખાવા,
પ્રેમદાઓ ઘણી પાણી ભરે ત્યાં, નિત્ય નિત્ય બાવો જાય ના'વારે.
રાંડી છાંડી ઘેર નર ના હોય તો, બાવોજી બેસે ગાવા રે,
લોકોના છોકરાં તેડી રમાડે, બાવો પરાણે પ્રીતડી થાવા રે :
ગૃહસ્થની સ્ત્રી જયારે રિસાય છે, ત્યારે બાવોજી જાય છે મનાવા રે,
સિધ્ધાઈ દેખાડી શાણા સમજાવે, પણ હવાલ છે હાવા રે :
રાખો ચોળી પણ રાંડોના રસિયા, ખોળે હરામનું ખાવા રે,
ધૂપ કરીને ધ્યાન ધરે બાવો, ભોળાને ભરમા રે :
ભોજા ભગત કહે ભાવે સેવો એને, જમપુરીમાં જાવા રે.
= ભોજા ભગત
આવા નાકાતૂટ બાવા 200 વર્ષ પહેલા પણ હતા એટલે જ ભોજા ભગત જેવા કહેતા ગયા પણ આપણે હિંદુઓ એ ઈતિહાસમાંથી કોઈ દિવસ બોધપાઠ લીધો નહી અને આજે આપણે આ બાવાઓના ભવાડા જોઈએ છે.
=અશોક ઓડેદરા