આજે વસંત પચંમી છે અને આમય આપણે પ્રકુતિ પ્રત્યે એટલી લાગણી નથી કે વગડામાં જઈ એનું સૌંદર્ય જોઈએ, હા,આપણા માટે વસંત પચંમી એટલે લગ્નમાં જાવાની ઋતુ.
કવિ જયંત પાઠક ના કાવ્ય નો આનંદ માણીએ અને થોડાક માણસ થાઈ એ.
વસંત
વાયા વસંતપવનો વનમાં, દ્રુમોની
કાયા થકી પરણ-ચૂંદડીઓ ઉડાડી ;
શી સોહતી ફૂલથી અંગકલા ઉઘાડી !
સૌ રંગમાં, શરમ રાખતું કોણ કોની ?
ફૂલે ફૂલે ભ્રમરટોળી ભમંત ધૃષ્ટ
એકેય અંગ નહી અંગથી રહે અસ્પૃષ્ટ ;
ઊડે ઘટામહીંથી પંચમનો પરાગ ;
ને રોમરોમ ઊઠી ખાખરાઅંગ આગ.
વાયા વસંતપવનો જનમાં, અનંગે
પ્રત્યેક પુષ્પશર તીણું બનાવી તાક્યું ;
વીંધાઈને જ રમવાનું સુરકત રંગે
રહેતું રખે ટીપુંય મોદતણું અચાખ્યું !
વીતી શિશિર પણ આગળ છે ઉનાળો
તો ચાલ, બાંધી લઈએ પ્રિય એક માળો.
-કવિ જયંત પાઠક
Tuesday, January 23, 2007
Monday, January 08, 2007
game - રમત
રમત
પંખી પંખી રમવાની
રમત પૂરી થઈ ગઈ--
જ્યારે ટાઈપરાઈટરનો કકળાટ
શરુ થઈ ગયો,
કુત્રિમ ઉપગ્રહ જેવી મિત્રતા
ઘૂમરાવા લાગી,
દરિયો આપણને બોસ તરીકે
ઘૂરીકીને જોવા લાગ્યો,
લિફટના દરવાજામાં આવેગો પુરાઈ ગયાં,
આપણી નસોનાં એરકન્ડિશન્ડ નિરાશઓ
કરડવા માંડી,
અવિશ્વાસની આંખોમાં ઓઈંટ્મેંટ
લગાડવું પડયું,
વિશ્વાસના ચહેરા ઉપર
આર્દ્રતાનો સમય ઉગાડવો પડયો,
સ્નેહમિલનોની વિધિ
આપણા મગજની નસોને
ખોતરવા માંડી,
અને હા,
જ્યારે આપણું શરીર
કોલ્ડ-સ્ટોરેજ જેવું
થઈ ગયું,
ત્યારે પંખી પંખી
રમવાની રમત
પૂરી થઈ ગઈ.
-કવિ મધુ કોઠારી
પંખી પંખી રમવાની
રમત પૂરી થઈ ગઈ--
જ્યારે ટાઈપરાઈટરનો કકળાટ
શરુ થઈ ગયો,
કુત્રિમ ઉપગ્રહ જેવી મિત્રતા
ઘૂમરાવા લાગી,
દરિયો આપણને બોસ તરીકે
ઘૂરીકીને જોવા લાગ્યો,
લિફટના દરવાજામાં આવેગો પુરાઈ ગયાં,
આપણી નસોનાં એરકન્ડિશન્ડ નિરાશઓ
કરડવા માંડી,
અવિશ્વાસની આંખોમાં ઓઈંટ્મેંટ
લગાડવું પડયું,
વિશ્વાસના ચહેરા ઉપર
આર્દ્રતાનો સમય ઉગાડવો પડયો,
સ્નેહમિલનોની વિધિ
આપણા મગજની નસોને
ખોતરવા માંડી,
અને હા,
જ્યારે આપણું શરીર
કોલ્ડ-સ્ટોરેજ જેવું
થઈ ગયું,
ત્યારે પંખી પંખી
રમવાની રમત
પૂરી થઈ ગઈ.
-કવિ મધુ કોઠારી
Subscribe to:
Posts (Atom)