આજે વસંત પચંમી છે અને આમય આપણે પ્રકુતિ પ્રત્યે એટલી લાગણી નથી કે વગડામાં જઈ એનું સૌંદર્ય જોઈએ, હા,આપણા માટે વસંત પચંમી એટલે લગ્નમાં જાવાની ઋતુ.
કવિ જયંત પાઠક ના કાવ્ય નો આનંદ માણીએ અને થોડાક માણસ થાઈ એ.
વસંત
વાયા વસંતપવનો વનમાં, દ્રુમોની
કાયા થકી પરણ-ચૂંદડીઓ ઉડાડી ;
શી સોહતી ફૂલથી અંગકલા ઉઘાડી !
સૌ રંગમાં, શરમ રાખતું કોણ કોની ?
ફૂલે ફૂલે ભ્રમરટોળી ભમંત ધૃષ્ટ
એકેય અંગ નહી અંગથી રહે અસ્પૃષ્ટ ;
ઊડે ઘટામહીંથી પંચમનો પરાગ ;
ને રોમરોમ ઊઠી ખાખરાઅંગ આગ.
વાયા વસંતપવનો જનમાં, અનંગે
પ્રત્યેક પુષ્પશર તીણું બનાવી તાક્યું ;
વીંધાઈને જ રમવાનું સુરકત રંગે
રહેતું રખે ટીપુંય મોદતણું અચાખ્યું !
વીતી શિશિર પણ આગળ છે ઉનાળો
તો ચાલ, બાંધી લઈએ પ્રિય એક માળો.
-કવિ જયંત પાઠક
No comments:
Post a Comment